Bemels Beste Boeren Bergloop

Bemels Beste Boeren Bergloop 

 Zondag 4 juli om 9.00 uur vertrokken Mieke en ik naar het landelijke Bemelen voor de Bemels Beste Boeren Bergloop. Naar later bleek is de naam erg toepasselijk. Het parcours was heuvelachtig en afwisselend, ook niet alledaags doordat we ook door een koeienstal renden.

Bij de inschrijving troffen we onze loopvrienden uit Meers, Jef, Willem, Maurice, Robert en Richard. Jef en ik kozen voor de 7.5 km en de overige lopers voor de 15 km. Zij kregen als toetje de Bemelerberg. Om ongeveer 11.00 uur klonk het startschot voor de 15 km. Jef en ik mochten 10 minuten later op pad.

 

Zoals gewoonlijk vertrok Jef als een raket na zijn horloge te hebben ingesteld ( is duidelijk zichtbaar op verschillende foto´s ). Hij kwam na 34.31 min. over de streep en was tevreden over zijn prestatie ( 1e in zijn categorie). Kort na de start kwam ik bij een Belgische Triatlete te lopen. Na het uitwisselen van de gebruikelijke informatie hebben we de wedstrijd samen uitgelopen in 39.38. Mieke heeft een goede wedstrijd gelopen met 1.08.30 als eindtijd. Bij het realiseren van deze tijd kreeg ze ruime ondersteuning van Robert. Zij finishten samen. Willem kwam over de streep in 1.11.54. Hij had diep moeten gaan, waarschijnlijk het gevolg van een tekort aan nachtrust en een teveel aan ……..Maurice kwam solo over de streep in 1.12.26. Richard voltooide de wedstrijd in 1.20.23.  Hij kreeg het zwaar na 10 km, maar bedwong toch de Bemelerberg. Aan de finish kreeg hij tijd en ruimte om op adem te komen.

 

Na afloop gingen een aantal lopers douchen waarna we gezamenlijk bij cafe de Baskuul de prijsuitreiking hebben bijgewoond.

 

 

Mieke behaalde de derde prijs en mocht dus weer schitteren op het podium. Daarna hebben we nog gezellig nagekeuveld onder het genot van een biertje en lekkere pizza ( volgens Robert ).

Het uitstapje naar de BBBB was geslaagd en is zeker voor herhaling vatbaar.

Op een mooie zomerdag

Op een mooie zomerdag.

De zon staat als een koperen ploert aan de hemel. Onder een dikke eik nabij het voetbalterrein in Meers staan een dertigtal leden van lopersgroep Meers samen met hun kroost goedgemutst in de schaduw te wachten op wat er komen gaat. De dames zijn in een geanimeerd gesprek verwikkeld, de kinderen rennen vrolijk rond en de heren waarover zij het hebben, ik weet het niet, maar wellicht lichten de foto´s een tipje van de sluier op.

Weldra zullen we weten welke fietstocht Cel en co dit jaar hebben uitgezet. Eerst worden om de spanning nog wat  op te voeren de hesjes uitgedeeld. De eerste en laatste fietser verworden op deze manier tot gele bakens. Veiligheid eerst. Tegen half drie wordt het geheim ontsluierd. We gaan een tochtje langs eens stukje van onze Maas maken. Cel voorop, Cockie als laatste.

De tocht is mooi. Golvende bloemenvelden, picknickende dagjesmensen, kajakkers zwabberend met hun peddels op de rivier, voorbij ijlende wielrenners, de Meerser uitvoering van Stonehedge, en een bouwput waar een toekomstig hotel zal komen, leiden ons uiteindelijk naar de taveerne Maasvallei. Op de binnenkoer worden we getrakteerd op allerlei heerlijke versnaperingen.      

    Wat is het leven mooi in België op een zonnige dag in de schaduw onder het genot van ……!

En de kids? Deze vermaken zich voortreffelijk aan de overkant in de speeltuin.

Ijs en limonade werden zonder enige tegenwerping geconsumeerd.

Van limonade en andere drankjes word je loom. Gelukkig is de terugweg naar de kantine van Havantia niet erg lang. 

Hier wordt de fietstocht afgesloten. Een overvloedig heerlijk koud en warm buffet staat daar op ons te wachten. Etienne assisteert de vrouw van de kastelein en neemt de bestelling(en) op.

Het werd nog een lange avond voor menigeen!

Dank aan ieder die deze leuke tocht heeft mogelijk gemaakt! 

 

 

 

 

 

 

Loopgroep Meers in Maastrichts Mooiste

Loopgroep Meers in Maastrichts Mooiste.

 

Afgelopen zondag ben ik nog eens naar een loopwedstrijd geweest, niet om zelf te lopen, ik ben herstellende van een menicusoperatie en mijn Comeback 3.0 moet nog beginnen…. maar om een aantal van onze lopers aan te moedigen en te fotograferen.

Tijdens een bezoek van Richard bij mij thuis vertelde hij dat hij de zondag erop met Willem, Etiënne en Maurice mee zou doen aan de 15 km loop in Maastricht. Toen begon het mij ook weer te jeuken en ik zei dat ik best wel mee wilde gaan om te supporten en om eventueel met mijn nieuwe camera wat foto’s te maken.

Zo gezegd zo gedaan!

Op zondag 13 juni trokken we met lopers en supporters, Lisette en Brigitte gingen ook mee, naar de provinciehoofdstad.

 

Een heerlijk zonnetje, een lekker temperatuurtje, kortom goede omstandigheden voor een flinke trip door de heuvels ten zuiden van Maastricht.

Nadat we met de supportgroep een heerlijk kopje koffie nuttigden op een terras startten onze 4 atleten om 11 uur aan hun inspannende loop. De verwachtingen bij mij als fan en supporter waren hoog gespannen.

Tijdens de loop hebben de 2 dames, de heren enkele keren zien passeren en ben ik een locatie gaan opzoeken om mooie beelden te schieten van onze lopers.

Dit was nog niet zo gemakkelijk daar ik pas een tweetal weken eigenaar ben van dat toestel en nog lang niet op de hoogte ben van alle mogelijkheden en instellingen.

 

Al met al lukte het me om bijna alle lopers        

 

tijdens de wedstrijd op

de gevoelige plaat vast te leggen en was ik zelf ook wel een beetje trots op mijn “prestatie”.

Wie echt trots mogen zijn, zijn onze lopers van LGM. Stuk voor stuk verbeterden zij hun eigen PR in een wat naderhand toch zeer zware loop bleek te zijn want de temperatuur liep nog behoorlijk op.

Na de wedstrijd, weer op hetzelfde terras was het supergezellig

 

en werden al weer plannen gesmeed voor de volgende wedstrijden en natuurlijk werd al vooruit gekeken naar de Zevenheuvelenloop in Nijmegen alwaar ik zelf voor de 4e keer hoop te starten.

Voor de tijden van de lopers moeten jullie op de site van Maastrichts Mooiste kijken en zullen jullie zien dat alweer onder de bezielende begeleiding van Cel mooie prestaties door onze jongens werden geleverd.

Hopelijk tot binnenkort, met loopschoentjes aan!

Sportieve Groet,

Marrrrrt

 

 

 

 

Uitnodiging voor familiebijeenkomst

Beste Leden,     

 

 

Mededeling:   Familiedag  is  op 26 juni ’10  zaterdagmiddag  om 14.00 uur

 

 

Programma:          14.00 uur,  fietstocht La Vallee de la Meuse (voor onze Kids te doen)

                                                  

Vertrek:                 14.15  parkeerplaats Havantia

 

Stopplaats:             Maasvallei in Herbericht 15. 45. (Terug bij kantine om 18.00 uur)

 

Buffet:                    Na de fietstocht.

 

Kosten:                 Drank wordt betaald uit de kas  van de loopgroep

Buffet:                  Volwassenen 10 euro    Kind. Euro 2.50. Betaling

                              s..v.p. vooraf bij  Etienne, Leutherhoekweg 29.

 

 

Meenemen:        regenkleding………..plakspullen (indien nodig)

 

                           Diegenen die niet met de fietstocht meegaan zijn welkom vanaf 18.00 uur bij                              de kantine van Havantia.

                          Iedereen ontvangt een routewegwijzer!  

 

                         We wensen jullie een heel leuke Familiedag.

                                                                                                                      Cel en Etienne 

heideloop 2010

HEIDELOOP 2010

 

Deze vond plaats op zondag 16 mei in Schaesberg. Met Richard Dirix en Willem Duckers had ik afgesproken om ze om 11 uur in Meers op te halen. Om 11.30 uur kwamen we aan op onze bestemming, de kantine van de Kakertse Boys. Aldaar zaten Mieke en Paul Smeets met Jeff Thielen aan de bar te genieten van een kopje koffie.

We betaalden het inschrijfgeld, € 6,- en kregen daarvoor een startnummer en een loop T-shirt. Toen we ons startnummer hadden opgespeld zijn we gaan “warm lopen” en tevens hebben we gekeken waar we moesten starten.

De startlocatie lag goed verborgen, vanuit de zijde van de kantine alleen toegankelijk via een steegje dat uitkwam in het uiteinde van de Heide. Honderd meter verderop was de start/finish. Toen we dat hadden ontdekt hebben we nog een klein rondje gelopen en daarna de toiletronde. Vervolgens terug naar de start/finish waar de laatste deelnemers van de 5 engelse mijlen binnenkwamen. Hier kwamen we ook “Louis” tegen. Hij had ook de 5 mijl gelopen en was in zijn leeftijdscategorie als eerste geëindigd. Knap gedaan.

Wij hadden echter ingeschreven voor de 10 Engelse mijlen, voor ons 2 rondjes van 5 mijl. Ik kwam nog een collega tegen en die zei al tegen me, doe maar rustig aan want het is zwaar. Een gewaarschuwd mens telt voor ….

Voor de start werd er nog 1 minuut stilte genomen voor het plotselinge overlijden van de loper, Louis Tummers. Na de stilte werd het startschot gegeven en weg waren we.

De eerste 2 kilometers waren gemakkelijk, maar daarna was het alleen maar een geaccidenteerd parcours, zwaar maar mooi en goed uitgezet met de nodige signaleurs en lint. Chapeau voor de organisatie. In het eerste rondje hield ik de kilometertijden bij en zat ik gemiddeld aan 1 kilometer per 5 minuten. Het eerste rondje volbracht ik dan ook in een dikke 40 minuten. Aan de finish kwam ik Paul tegen, echter in de verkeerde richting, uitgevallen, geen macht in de benen. Mieke en Jeff was ik onderweg ook al eens tegengekomen maar zij zaten nog op stoomkoers. Willie zat daar een paar minuutjes achter en Richard heb ik ver voor me uit zien lopen.

Uiteindelijk heb ik dat gemiddelde ongeveer kunnen volhouden tot de finish wat dan resulteerde in een eindtijd van 1.21. Ik was zeer tevreden. Richard eindigde op 1.20 en klaagde over pijn in de zij. Willie eindigde in een mooie tijd van 1.13 en Jeff was nog een dikke halve minuut sneller dan Willie. Maar Mieke was niet te stuiten en spurtte in een tijd van 1.10.30 naar de finish. Goed voor een podium-plaats, een mooie 3e plek.

Nadat iedereen was gefinisht zijn we gezamenlijk naar de kantine teruggelopen waar ook de prijsuitreiking was. Nadat de prijzen waren uitgereikt zijn we weer terug naar Meers en de Maasbendj gereden. In de auto werd en nog wat nagetafeld over de wedstrijd en tevens afgesproken om de Heideloop voor volgend jaar nogmaals op de kalender aan te stippen.

Groetjes

Etienne van Mulken

 

Marathon Rotterdam 11 april 2010

Marathon Rotterdam 11 april 2010

 

Woensdag 3 februari: in Dagblad de Limburger verschijnt een artikel met de mooie naam “”Marathonloper hoeft geen monnik te zijn!””

Door dit artikel, waarin staat dat je de marathon kunt lopen met 3 x trainen per week, word ik geprikkeld. Ik schrijf in en vertel het daarna pas tegen Monique. Het eerste wat zij zegt: “Ik dacht dat je dat nóóóóóit meer zou doen.”

Tja, ze heeft gelijk. Ik heb inderdaad na mijn eerste marathon in 2004 gezegd, dat dit een eenmalige actie was. Ik had zowat een maand nodig om weer een beetje fatsoenlijk te kunnen hardlopen. De kinderen reageren gelukkig iets vriendelijker:”Pap, wij hoeven toch zeker niet mee hè.”

Dezelfde avond stel ik een trainingsprogramma op: de trainingen op dinsdag en donderdag met de loopgroep en in het weekend een lange duurloop. Ik start met 1 uur en 45 minuten en bouw dit zo uit tot 3 uur.

Wonderwel verloopt de voorbereiding uitstekend en de grote dag nadert. De laatste dagen voor de marathon stop ik me helemaal vol met pasta, rijstevlaai en andere zoetigheid, drink 2 liter water per dag extra en neem genoeg rust.

De wedstrijddag: opstaan om 6 uur s’ochtends, koffie, eten, boterhammen smeren, sportdrank maken, koffie en nog maar een bakje koffie (stimuleert de stoelgang).

Zeven uur: het gezinnetje vertrekt naar Rotterdam, onderweg doen we nog wat tankstations aan, maar dan niet om te tanken. De zenuwen doen hun werk.

Even voor Rotterdam neem ik de verkeerde afslag. Sjit, nu wordt het nog spannend om op tijd te komen ook! Dikke stress, dan maar effe gasse. Kwart voor tien, een kwartier voor de  sluitingstijd,  arriveren we in het Beursgebouw van Rotterdam. Snel startnummer ophalen, omkleden en naar het startvak. Samen met nog een ”paar” fanatiekelingen zingen we uit volle borst het YOU NEVER WALK ALONE van onze LEE. Een Portugees die naast me staat in het startvak vraagt in gebrekkig Engels: “Who is that man?”

Ik antwoord: “That is one of the most famoust singers in Holland, Lee Towers.”

Hij antwoordt nuchter: “Never heard of him!”

Ik denk bij mezelf: Tja ik heb er ook geen CD van.

Klokslag 11.00 uur het kanonschot: We zijn op weg.

Doseren, doseren spookt het door mijn hoofd, niet te snel starten. Het lichaam nog vol met adrenaline wil knallen, maar beheersen is het motto. Eerste 5 km in 25.51, goed op schema. De sfeer en ambiance zijn geweldig dankzij het publiek en de vele muziekbandjes langs de kant.

Mieke Smeets haalt me in na ongeveer 6 kilometer. Ik zie haar niet meer terug, zij is in topvorm. In een fantastische tijd van 3.32.28 wordt ze in haar categorie 28ste van de 185. Even later wordt ik voorbij gerend door Paul Smeets. Hij loopt samen met twee Spanjaarden in een mooi vlak Spaans tempo, ziet er goed uit. Helaas heeft Paul de wedstrijd moeten staken na ongeveer 27 kilometer wegens darmklachten. Jeff Thiele zie ik de hele wedstrijd niet, hij is gestart als een raket en is mij waarschijnlijk zo snel voorbij gelopen dat hij voor mijn oog niet zichtbaar was. Jeff eindigt zijn eerste marathon in 3.34.38. Een prestatie om trots op te zijn.

Na een kilometer of 15 is het Jan Coumans die bij me aanpikt. Zonder veel moeite vervolgen we de tocht en lopen in een vlak tempo tot ongeveer 30 kilometer samen. Na 30 kilometer moet Jan even lossen. Na 33 kilometer haalt Jan me weer in. Ik kan hem niet meer volgen. Jan finisht in een geweldige tijd van 3.39.40.

Na 33 kilometer komt de beruchte man met de hamer. De bovenbenen verzuren en elke stap kost nu moeite. Bij de drankpost van 35 kilometer doe ik snel een paar rekoefeningen, schud een bekertje of 5 energiedrinks en warme thee naar binnen en vervolg mijn weg.

De laatste loodjes wegen het zwaarst. Verstand op nul en doorgaan.  De laatste aanmoedigingen bij 37 kilometer van Monique, Lars en Niels die me vooruit schreeuwen. Het is nu elke kilometer aftellen. Jezus wat duren die lang voor mijn gevoel. Dan de 40 kilometer, een magische grens, nog 2 . Alle laatste restjes energie die nog aanwezig zijn worden ingezet.

Een Braziliaanse drumband zweept ons op. Hordes mensen staan langs de kant en moedigen me  aan. Dan de laatste bocht naar rechts de Coolsingel op, nog 500 meter, nog 450 meter. De finish is zichtbaar. Het publiek is  massaal aanwezig op de tribunes. Nog 100 meter. Dit is genieten in pure vorm. Nog 50 meter. Ik heb het gehaald!

 

Maurice.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Blessureleed

BLESSURELEED = Jaloezie.

(from Hero to Zero!)

Ik had al een tijdje niet meer op de site van LGM gekeken en zag dat er best nog eens wat geplaatst kon worden. Nou heb ik zelf ook al maanden niet meer gelopen en dat is nou ook precies “waar(om) de schoen wringt”.

Kijkende naar de Twitter van LGM (LGM_update) , deze wordt momenteel goed bijgehouden door Inke, zag ik dat alweer een delegatie van LGM had meegedaan aan een loopevenement n.l. de Parelloop. Op dat moment ben ik gewoon jaloers op de mensen die wel lekker kunnen lopen en vraag ik me nog steeds af waarom ik niet.

Na een goede prestatie op de Zevenheuvelenloop in Nijmegen had ik weleens wat last van de binnenkant van de knie en een lichte pijn onder de bal van de voet. Begin december leek me het ’t beste om de huisarts maar eens te consulteren. Van deze kreeg ik het advies om maar eens een rustperiode te nemen want het leek verdacht veel op overbelasting.

Na enkele weken totale rust en een paar kilo’s rijker werd de pijn in de knie minder maar de pijnlijke voet bleef. Na het volgende consult werd ik naar de afdeling radiologie gestuurd voor foto’s van mijn voet. Vermoeden een Morton Neuroom (ontsteking tussen de middenvoetsbeentjes). Niet waarneembaar op de foto’s. Doorgestuurd naar een Podoloog, zooltjes gekregen en ook gesproken over een Morton Neuroom en een “blokkade in de knie”.

Nadat ik 12 weken niet gelopen had ben ik op een donderdagavond 1 maal naar de training van de loopgroep gegaan. Het lopen viel me behoorlijk mee. Conditioneel had ik natuurlijk wat ingeleverd. Maar het was een prettig gevoel. Voor de volgende ochtend had ik in de week vooraf weer een afspraak gemaakt bij de huisarts; ik wilde voor verder onderzoek naar een Orthopeed. In Nederland zou ik pas in juni/juli terechtkunnen; in België binnen 9 dagen. In Genk weer foto’s genomen, nu van voet ën knie. Eerste diagnose voet: Morton Neuroom. Daarom kreeg ik gelijk een Cortisonen-injectie in mijn voet.

Ik moet bekennen dat ik me prettiger heb gevoeld, zeker die week erna.

Betreffende de knie stond de behandelend arts voor een raadsel, hij vermoedde een meniscus, derhalve ben ik afgelopen vrijdag in de MRI-scan geweest. Uitslag begin april.

Als iemand me nu zou vragen of de injectie voor een oplossing heeft gezorgd dan zou ik die vraag negatief beantwoorden. Het gevoel in mijn voet is iets beter dan de weken voorafgaande aan die injectie maar nog niet optimaal.

Dit verhaal typende, voel ik een buikje over mijn broeksriem hangen en droom ik weg naar de tijd dat ik samen met de andere lopers van LGM de stenen uit de straat liep. Ik ben best jaloers op de lopende, rennende medemens. Dat mogen jullie best weten.

Ik hoop dat ik binnenkort goed nieuws te horen krijg betreffende mijn blessure en hoop van ganser harte dat ik weer spoedig de loopschoenen kan aantrekken.

Wordt vervolgd.


Met sportieve groet,


Marrrrrt

Nieuws van het lopersfront

Van het lopersfront

 

De afgelopen maand is een aantal lopers actief geweest in een tweetal wedstrijden: de Venloop en de Parelloop.

 

De Venloop was voor onze Rotterdamlopers een succes. Maurice Peters verving op meer dan waardige wijze de door een buikgriep geplaagde Jan Coumans. Hij finishte in de mooie tijd van 1 uur 36 minuten en een handvol seconden. Ook Jef Thiele en Paul en Mieke Smeets deden het uitstekend. Alle drie slaagden ze erin onder de 1 uur 34 minuten te blijven.

 

Op de 5Km Parelloop was ik i.v.m. een door een blessure afwezige Simone de enige vertegenwoordiger van onze club. Mijn tijd: 23.45.  Niet zo slecht voor ‘n 64 jarige.

 

In de 10 km Parelloop had Mieke helaas een pechdag. Hier moest ze na een paar kilometers de strijd staken. Onze andere vertegenwoordigers deden het uitstekend.

 

Onze eerste man was Robert Blokzijl in een tijd van  41.12,  gevolgd door Jef Thiele (43.08), Richard Dirix (45.28),  Etienne van Mulken (48.42)  Hans Scheuermann (50.44) en Lisette van Mulken in dezelfde tijd als haar haas Hans: 50. 47.

Petje af voor Jose Maas die haar eerste 10 km liep in: 55.28

 

Jef Thiele liep zowel in de Venloop als in Parelloop een goede wedstrijd. Hij heeft hard moeten werken, mijn advies is dan ook: neem goed de rust voor Rotterdam!

 

Na afloop hebben we nog gezellig bijgepraat over eenieder z’n belevingen.

Iedereen proficiat en Jan een goed herstel!

 

Voor onze deelnemers aan de Rotterdammarathon: veel succes!

 

Groetjes, Cel Thans

 

Gezinsuitbreiding voor Lydia en Frank.

 

De lopers die al wat langere tijd lid zijn van de loopgroep hebben nog goede herinneringen aan Lydia. Ze was een trouwe bezoekster van de trainingen en ze deed regelmatig mee aan een wedstrijdje. Onlangs is Lydia bevallen van haar tweede kind: dochter Liz.  Vader Frank, moeder Lydia en zoontje Frank zijn er maar wat trots op!

We hopen als het leven zijn normale omvang weer heeft aangenomen Lydia terug te zien op de trainingen.

Namens de gehele loopgroep proficiat en een zonnige toekomst voor jullie!

Overpeinzingen van een trainer.

Overpeinzingen van een trainer.

Na twee nachten doorhalen op het LKV en een receptie, arriveerde ik in een lichtelijke roes op de Overmuntheloop.

Hans, Jos, en fotograaf Jan, waren reeds ter plekke. Na enkele formele plichtplegingen zoals de inschrijving en de aankoop van een aantal consumptiebonnen, gingen we inlopen.

Tot mijn verbazing voelde ik, dat ik ondanks mijn nachtelijk uitspattingen over een overdaad aan energie beschikte. Ik was er dus klaar voor om mijn afspraak als tempomaker in de 6.6. kilometerloop goed uit te voeren.

Jose, onze vrouwelijke kanshebster. zag het helemaal zitten.

  Ze had een grote schare supporters meegebracht.

Hans en ik maakten voor haar de wedstrijd hard door het tempo constant rond de 12 km per uur te houden. Na één rondje werd D. Damoiseaux bij  de kraag gevat. Ik adviseerde haar, omdat zij stuk zat, om met ons groepje mee te lopen. Samen sta je sterker dan alleen!

Helaas kwam Jose in de eindsprint te kort en viel ze net buiten de prijzen. Tot mijn verbazing bleek ze na raadpleging van de uitslagen op internet toch op een derde plaats beslag had gelegd. Petje af en proficiat Jose.

In de hoofdloop kon ik Lisette nog 1 ronde begeleiden en de aanstormende Sandra naar de eindstreep brengen. Onze Lisette sleepte in deze wedstrijd bij de dames een derde plaats uit het vuur. Klasse, Lisette.

De prestaties van onze lopers en loopsters:

6. km.:

Hans Scheuerman: 35:42

Cel Thans: 35:59

Jose Maas: 36:02 (3e dame)

10 km:

Jef Thiele: 43:44

Richard Dirks: 46:12

Etienne van Mulken: 49:13

Lisette van Mulken: 52:33

Sandra van Pol: 53:42

Allen proficiat! De coach