Aan mij de taak om een column te schrijven over de Parelloop editie 2009. Een column vullen over een loopwedstrijd! Helemaal nieuw voor mij althans. De term column echter niet. In navolging van Peter Winnen en Karsten Kroon, bekende wielrenners en schrijvers van wielerverhalen, neem ik dan ook maar de laptop ter hand om een verslagje te geven van de zware strijd die leden van de loopgroep Meers leverden op de Brunssummer Hei. Ik beperk me in dit berichtje tot de 10 km-lopers daar ik geen informatie had over de dames en heren die de 5 km loop hebben volbracht. Wel dien ik te vermelden dat onze trainer (“kootsj”) trots was op allen die meeliepen. Volgens Cel waren weer de nodige PR’s gesneuveld.
Waarom de titel “Laatbloeiers” zult u denken. Nou die term is natuurlijk voor mij erg persoonlijk bedoeld maar ook voor een aantal andere leden van de groep is de term zeker van toepassing. In een grijs verleden liep ik wel eens een wedstrijdje, De Meerser Maasloop heb ik een keer of vier vijf gelopen. Daarnaast kan ik me een halve Marathon en nog 2 lopen van 10 km herinneren. Nu spreek ik over een periode van denk ik zo’n 20 jaar geleden.
Bijna 2 jaar geleden zijn we met een paar mensen aan onze 2 (loop)jeugd begonnen.
Onder het genot van een paar lekkere glazen bier werd besloten om in het najaar van 2007 mee te doen aan de Zevenheuvelenloop (15 km !!!) Ik liep net een half jaar toen we startten in Nijmegen. Vervolgens was in juni 2008 Maastrichts Mooiste aan de beurt. Weer een lange afstand. Rond die periode namen een aantal mensen van wat nu tijdens de trainingen vaak groep 1 genoemd worden het besluit om zich aan te sluiten bij de Loopgroep Meers.
Mede door de gezellige sfeer en de gerichte trainingen werden we langzamerhand beter voorbereid op wedstrijden. Het nivo van de groep steeg zienderogen zonder dat dit ten koste ging van sfeer of te sterke competitie onderling.
Tijdens de laatste weken, nadat de meesten overigens ook een zeer drukke, intensieve en gezellige carnavalsperiode afgesloten hadden werden we goed voorbereid op de Parelloop van dit jaar. De laatste zondag voor de loop werd nog een zeer intensieve bostraining afgehandeld welke de meeste deelnemers naar een hoog nivo moest tillen.
Nou dat heeft gewerkt! Ik denk dat we allen naar een zeer geslaagd evenement kunnen terugkijken. De weersomstandigheden waren ideaal. Eindelijk weer eens weer voor de korte broek! We maakten alleen een klassieke fout! We gingen te laat naar de start. We stonden op ongeveer 4/5e deel van het deelnemersveld en als we dus voor een PR zouden gaan dan zou die positie wel eens voor de nodige oponthoud kunnen zorgen. Dat was helaas ook zo!
De eerste honderden meters was er geen vooruitkomen aan. Toen de weg verbreedde werden de duivels ontbonden en de strijd kon beginnen. Maurice, sluw als hij was, had al gauw enkele gaatjes gevonden en liep al heel snel zo’n 75 meter voor ons. Op de heide nam Robert al gauw de leidende positie voor LGM over en stond die positie ook niet meer af.
De overigen waaronder ikzelf moesten flinke strijd leveren om het gat met Robert niet te groot te laten worden. Ik heb menig gaatje dicht gelopen tijdens deze loodzware wedstrijd. Uiteindelijk moest ik op iets minder dan 2 km voor de Finish definitief afhaken en probeerde ik het gat zo klein mogelijk te houden.
Bij de Finish zag ik mijn loopmakkers weer terug, enkelen voor me en enkelen achter me.
(De nettotijden zijn terug te vinden op de site van de Parelloop.) Etiënne en Lisette ben ik jammer genoeg misgelopen maar petje af voor de puike tijd! Ondanks die lange blessure ik Etiënne weer op de goede weg terug.
Tot een volgend evenement!
Sportieve groet, Mart