Hallo loopgroepvrienden,

Vandaag de 4e november stond de lange trainingsloop op het programma. Dit als voorbereiding voor de 7 Heuvelenloop in Nijmegen die over 2 weken plaats vindt.
Vertrek bij de voetbalclub in Meers om 9.00. We hopen dat iedereen het bericht had doorgekregen dat we niet bij het kasteel in Elsloo zouden starten. Cel legt de route uit voor de start. Van Meers via Stein naar de autoweg. Langs de autoweg over het fietspad naar Belgie. In Belgie langs de Maas terug naar Berg aan de Maas, met het veer over en dan via Urmond onder langs het kanaal terug naar Meers. Alles bij elkaar een kleine 19 km voor groep 2 terwijl groep 1 er rond de 22 zou gaan lopen. Het principe van groep 1 en groep 2 blijft gehandhaafd. Groep 1 zal een 3 tal km’s meer voor hun kiezen krijgen, zodat ze een flink stukje tussen de 13 en 15 km per uur kunnen lopen.

Mooi op tijd waren de lopers aanwezig. Robert, Gregor, Maurice P, Paul, Mieke, Vitto, Rico, Jose, Hans, Etienne, Lisette, Cel, Peter C, Jose, Erik L en last but not least Kas van Lisette en Etienne die op de fiets de bevoorrading ging meeslepen. Toen Gregor binnen was: hij vond het nodig om er nog een stukje van 3,6 km enkele reis van Elsloo tot Meers eraan vast te knopen. Voor Gregor zou dat vandaag als hij weer thuis was een kleine 30 km rennen betekenen. Niet voor mij weggelegd moet ik bekennen.

Om 9.03 vertrokken. Het weer om te lopen was super. Geen regen zoals gisteren. Meers uit, de brug over naar Stein en direct na de brug kreeg groep 1 al meteen een extra stukje werk. Zij moesten naar Jack Waayen en door oud Stein naar de autoweg lopen. Groep 2 liep langs het kanaal naar de autoweg. Alsfo we geklokt hadden met de stopwatch kwamen beide groepen tegelijkertijd aan bij de autoweg. Goed ingeschat van onze “Kootsj” – Cel. Met z’n allen de brug over en naar België. Na een stukje langs de Maas te hebben gelopen hadden, en we de eerste 5 km erop hadden zitten, hadden we onze eerste ravitaillering. Iedereen had z’n eigen doping bij zich en Kas liet zich gewillig zijn fietstas leegplunderen. Op dit punt zouden de wegen van groep 1 en 2 zich weer scheiden. Groep 1 kreeg er een lusje van 3 km bij en groep 1 zou langs de Maas blijven lopen.

Na een stel koeien en paarden van de weg gerend te hebben schoot het goed op met groep 1, ondanks het feit dat Jose veel te veel gegeten had gisteren (etentje van de zaak tot 12 ‘s nachts was nog niet verteerd) en dat Vitto’s diesel moeite had om op gang te komen. In groep 1 hadden we revelatie van de dag in ons midden. Erik L liep als een jonge god. Hij liet hiermee zien dat de blessure periode definitief achter de rug is. Bij het veer van Berg aan de Maas aangekomen had groep 1 ons nog niet ingehaald. Tijdens het wachten is Cel een stukje teruggelopen om groep 1 op te vangen. Op het laatst hadden ze een tempo van 15 op de km teller staan. Paul was blij toen ze bij t veer waren aangekomen, want het ging toch wel erg hard wist hij ons te melden. Inmiddels was de diesel van Vitto weer op gang gekomen en tijdens het wachten bij het veer is hij nog maar een stukje in richting Maaseik gelopen. Ik weet niet of hij daar nog een biertje heeft gepikt, maar hij was niet op tijd terug om met ons allen met het veer de Maas over te steken. We hebben hem daarna niet meer gezien. Ik hoop dat hij het gered heeft, maar Vitto kennende is dit wel goed gekomen. In Urmond hebben we ook nog een slokje gedronken, Paul de dijk versterkt met een flinke lading en heeft Etienne zijn zoon afgelost, want die had het inmiddels aardig koud gekregen op de fiets. Kas is het laatste stuk met ons meegerend. Toch leuk om te zien dat de jeugd langzaam aansluiting krijgt bij de “oudjes”.

Om 11.10 waren we weer terug in Meers bij de voetbalklub en moest Jose in een vaart ook een lading afleveren, want inmiddels waren bij haar ook alle darmen door elkaar gehusseld. Voor wie het niet weet, Erik L is nu 1 jaar bij de club en hij heeft vandaag zijn langste afstand ooit gelopen (een kleine 19 km). Een super prestatie. Deze trainingsloop heeft laten zien dat Cel de voorberedingsperiode voor Nijmegen goed heeft ingedeeld, want ik hoorde bijna niemand klagen dat hij of zij er compleet doorheen zat. Voor het naborrelen bij de Sjoester was het wat te laat geworden, maar dat gaan we zeker nog eens inhalen.

Groetjes Hans