Groetjes.

EINE SUPERSJOENEN DAAG!!!

Na maanden “afzien” tijdens trainingen was zondag 15 november dan eindelijk de Grote Dag. De 26^e editie van de Zevenheuvelenloop stond op het programma.

Ongeveer 2 jaar geleden trok een zestal sportieve (oudere) jongen mannen uit Meers en omstreken naar Nijmegen om daar mee te doen aan een gigantisch groot sportevenement; de Zevenheuvelenloop. Sportief gezien en qua gezelligheid is dat een fantastische dag geweest. Dit vroeg om meer! Het groepje groeide dus het vorig jaar uit tot een achttal lopers. Deze acht sportievelingen hadden zich inmiddels ook aangemeld als lid van de Loopgroep Meers en wisten gedurende de trainingen van de afgelopen maanden nog meer lopers te charmeren voor dit evenement.

Op zondag trokken we dan ook met 18 lopers op pad om na het middaguur de 15 zware kilometers af te leggen in de heuvels rondom Nijmegen en Groesbeek.

Ondergetekende had in de week vooraf contact opgenomen met Cafe De Muis om te vragen of de loopgroep van hun gastvrijheid gebruik mocht maken. Ik mag wel stellen dat het nu na 3 keer wel tot ons stamcafeetje in Nijmegen gerekend mag worden.

Na een gezellige treinreis van ongeveer anderhalf uur, waarbij de sterke verhalen over en weer gingen kwamen we aan in een regenachtig en winderig Nijmegen. Cafe De Muis opgezocht voor enkele koppen koffie en nog meer toiletbezoeken.

Rond 12.15 uur gingen de lopers van groep 1 op zoek naar de omkleedruimtes om zich voor te bereiden op de komende wedstrijd. Het was inmiddels droog maar de stevige zuidwester stond nog.

3 minuten over 1 mochten de eerste lopers van de loopgroep vertrekken; zij stonden in vak blauw gelijk na de toppers. Robert nam gelijk het voortouw en vertrok redelijk snel gevolgd door de rest. Willem D. liet zich echter niet gek maken vertrok een stuk rustiger en maakte langzaam het gat tussen hem en Robert kleiner. Van de strijd die zich daarna ontwikkelde kreeg ik na ongeveer 5 km niks meer mee. Die 2 moest ik laten gaan. Met een exact dezelfde tussentijd als het vorig jaar liep ik door het 5 km punt. Robert en Willem D. liepen een honderdtal meter voor me.

Achter hun ontbond zich een strijd om de “derde” plaats van de loopgroep, een

“beetje” concurrentie is er natuurlijk ook. Eric, Maurice en ikzelf leken nog kans te maken voor een “onderlinge podiumplaats”. Op het achterveld had ik op dat moment geen zicht. Ik had meer moeite om mijn eigen tempo vast te houden.

Na het 10 km punt had ik 28 seconden ingeleverd op het vorig jaar, waren Robert en Willem D. in geen velden wegen meer te bespeuren en was ik ook Maurice uit het oog verloren. Uiteindelijk wist Willem D. de strijd in zijn voordeel te beslechten en liep 3 seconden eerder dan Robert in een fantastische tijd van 1.04.28 over de streep. Robert werd schitterend 2^e en Maurice plaatste zich als derde. Zelf moest ik exact 1 minuut inleveren op de tijd van 2008.

Trainer, Kootsj Cel liep “solo”, hij was de enige loper van Meers in het oranje startvak en wist een geweldige tijd van 1.14.03 te realiseren. Chapeau!!!!!

Als je op de site van de zevenheuvelenloop naar de uitslagen kijkt zie je dat hij een totaal vlakke race heeft gelopen. Terwijl ik dit typ vraag ik me af of je een vlakke race kunt lopen in de zevenHEUVELENloop.

De overige lopers en loopsters vertrokken vanuit de 3^e bypass en liepen allen een geweldige tijd. Na de wedstrijd werden zij dan ook met luid applaus bij cafe de muis ontvangen (dit kwam echt niet allen door het bier wat we al op hadden!) Ook voor hun smaakte dit naar meer.

De gezelligheid na de wedstrijd was er niet minder om. De stemmen klonken steeds harder en werden luidruchtiger. Vergeten te melden dat het geluidsnivo voor de start behoorlijk minder werd; spanning?!

De dames bij De Muis zijn er achter gekomen dat we nog harder konden drinken dan lopen. Volgend jaar zijn we dan ook zeker weer welkom.

De tijden van een ieder afzonderlijk zijn de bekijken op de site van de zevenheuvelenloop onder het kopje uitslagen. Inmiddels zijn ook de foto’s gekoppeld aan de lopers. Reken eens uit hoe we het overall gedaan hebben met een deelnemersveld van bijna 27.000 man! Dan ben je trots op je loopgroep!!!

Sportieve groet,

Marrrrrt

Maar het is te warm

Pieken?!

Wekelijks trainen we vele kilometers met de Loopgroep Meers om enkele keren per jaar fit aan de start te verschijnen van een loopevenement.

14 juni ’09 stond al vanaf januari van dit jaar op de agenda als “piekmoment”.

En zo geschiedde het ook …… of ….. toch niet!

Na de carnaval kwam een paar lopers van LGM ten gehore dat in de maand juni in Meers een leuk evenement zou plaatsvinden het z.g.n. “Börgersjeete” (vrij vertaald: Burgerschieten) Natuurlijk zouden we daaraan meedoen! Met o.a de lopers Peter Claessen, Peet Notten, Willem Janssen, Willem Duckers en ondergetekende viel de beslissing al gauw. Als St. Kompenie zouden we meedoen!

“Wanneer is dat? De 13^e juni? Man we moeten de 14^e meedoen aan Maastrichts Mooiste!” riepen velen tegelijk. Maar het besluit was al genomen. “We doen aan beide evenementen mee. We gaan gewoon 2 dagen achter elkaar pieken!”

De supergezellige zaterdag verliep prima. Om een cliche te gebruiken: Het bier vloeide rijkelijk en er werd veel gelachen en weinig geraakt. Op het gebied van plezier hebben mag dit zeker tot een “piekmoment” gerekend worden.

Dan maar de 14^e; door diverse omstandigheden bleef van het 5-tal schutters/lopers alleen nog maar ondergetekende over om in Maastricht te gaan lopen. Natuurlijk was ik niet alleen als loper van LGM. Onze hazewind Robert Blokzijl was er natuurlijk ook om een clubrecord neer te zetten evenals Maurice Peters, Eric Blommers, Richard Dirix en Etiénne van Mulken. (Deze laatste had trouwens ook deelgenomen aan het “Börgersjeete” met de Bokkeriejers.)

Een benauwde dag, hoge vochtigheid, geen ideale omstandigheden om een goede race te lopen. Eerlijkheidshalve dien ik te vermelden dat deze omstandigheden ondergeschikt waren aan het gevoel van een (mini-)kater(tje) dat ik probeerde te verdoezelen. Persoonlijk had ik me voorgenomen om het rustig aan te doen. Robert en Richard niet; zij vertrokken gelijk fors.

De eerste kilometers verliepen vrij rustig tot de gevreesde heuvelzone met 2 flinke beklimmingen. Voor velen maakten die klimmetjes het parcours zwaarder dan voorgaande jaren. Na de heuvelzone, ik schat na ongeveer 9 kilometer begon ik me weer goed te voelen en ben ik toch nog maar even voluit gaan lopen om nog een redelijke tijd te halen. Moe maar zeer voldaan bereikte ik de finish al waar Robert en Maurice al aan de sportdrank zaten.

Al met al toch een tevreden gevoel over de race.

Pieken?!

2 dagen achter elkaar?

Sommigen kunnen dat, ook in verschillende disciplines. Ik had echter zaterdag al heel veel van mijn kruit (letterlijk en figuurlijk) verschoten!!!!

Met sportieve groet,

Mart Cremers

P.S. De uitslagen zijn te vinden op www.uitslagen.nl

Beste loopvrienden,

Het heeft wat voeten in de aarde gehad, maar dankzij onze webmaster Bert Haverkamp zijn we voor het eerst op het w.w.w. Er zal zeker nog met de steun van Bert aan allerlei verfraaiingen en uitbreidingen van de site plaatsvinden. Bedankt, Bert voor je hulp.

Het kindje is er en zoals elk borelingske de steun van de ander nodig heeft om op te groeien zo hebben we ook jullie steun nodig om er iets moois van te maken.

Schroom niet als je iets  hebt wat voor de loopgroep van belang is om te weten dit  aan Cel of aan mij te mailen. Ook allerlei ideeën t.a.v. hoe de website verder ´aangekleed´ moet worden zijn welkom.

Jan

Zondag 1 februari namen enkele atleten van de loopgroep deel aan een van de mooiere lopen uit de omgeving: de Overmuntheloop.  Zoals gebruikelijk bij de deze loop waren de weersomstandigheden redelijk Siberisch. Een koude, snijdende wind maakte het lopen op sommige stukken van het parcours onaangenaam. Hier en daar werd er zelfs gefluisterd dat er zelfs sprake was van een gevoelstemperatuur van – 10° Celsius. Echter: de jongens en meisjes van de loopgroep Meers zijn ware bikkels en gedijen bij dit soort omstandigheden het best.

Zowel op de op de 6900 meter als op de 10.300 meter gaven we acte de présence. Op de langste afstand zelfs met een achttal mensen. Ogenschijnlijk leek iedereen ontspannen voor de start. Uitspraken als:”Met die tegenwind kun je je over de kop lopen,”Ik start voorzichtig,” “Wat koud!” werden vlot gebezigd, maar zodra het startschot viel, vlogen ze erin. Robbert in zijn fraaie antilopegalop passeerde al in de eerste ronde iedereen van de loopgroep. We hadden het genoegen hem pas aan de finish terug te zien. Na hem volgde een groepje met de meeste andere klasbakken van de loopgroep en daarachter weer op korte achterstand Etienne en Lisette. In de tweede en derde ronde veranderde de situaties enigszins. Robbert bleef onbereikbaar, maar in het achtervolgend groepje van de loopgroep ontstonden er ook verschillen en bij Lisette en Etienne had zich inmiddels de trainer vervoegd. In de laatste ronde werd door iedereen nog eens zijn beste lopersbeentje voorgezet, gemaakte afspraken over strijdplannen werden  hier en daar vergeten om zo snel mogelijke het verlossende finishdoek te zien.

Na de finish wachtte zoals gebruikelijk nog een gezellige tombola en een nakeuvelen over de gelopen wedstrijd.