Zondag 1 februari namen enkele atleten van de loopgroep deel aan een van de mooiere lopen uit de omgeving: de Overmuntheloop.  Zoals gebruikelijk bij de deze loop waren de weersomstandigheden redelijk Siberisch. Een koude, snijdende wind maakte het lopen op sommige stukken van het parcours onaangenaam. Hier en daar werd er zelfs gefluisterd dat er zelfs sprake was van een gevoelstemperatuur van – 10° Celsius. Echter: de jongens en meisjes van de loopgroep Meers zijn ware bikkels en gedijen bij dit soort omstandigheden het best.

Zowel op de op de 6900 meter als op de 10.300 meter gaven we acte de présence. Op de langste afstand zelfs met een achttal mensen. Ogenschijnlijk leek iedereen ontspannen voor de start. Uitspraken als:”Met die tegenwind kun je je over de kop lopen,”Ik start voorzichtig,” “Wat koud!” werden vlot gebezigd, maar zodra het startschot viel, vlogen ze erin. Robbert in zijn fraaie antilopegalop passeerde al in de eerste ronde iedereen van de loopgroep. We hadden het genoegen hem pas aan de finish terug te zien. Na hem volgde een groepje met de meeste andere klasbakken van de loopgroep en daarachter weer op korte achterstand Etienne en Lisette. In de tweede en derde ronde veranderde de situaties enigszins. Robbert bleef onbereikbaar, maar in het achtervolgend groepje van de loopgroep ontstonden er ook verschillen en bij Lisette en Etienne had zich inmiddels de trainer vervoegd. In de laatste ronde werd door iedereen nog eens zijn beste lopersbeentje voorgezet, gemaakte afspraken over strijdplannen werden  hier en daar vergeten om zo snel mogelijke het verlossende finishdoek te zien.

Na de finish wachtte zoals gebruikelijk nog een gezellige tombola en een nakeuvelen over de gelopen wedstrijd.