Zaterdag 5 november Maasvallei Stokkem, Oud Dilsen België 

Vertrek om 14.00 uur parkeerplaats Havantia te Meers richting België naar “De Maasvallei” (volledig omheinde wandel- en recreatiegebied bij Dilsen Stokkem) in twee auto’s . Willem zijn auto volgeladen en Richard zijn bus en hij heeft uit eenzaamheid zijn vriend Röbke erbij gevraagd, zodat hij niet alleen tussen de dames zit. Richke en Röpke hebben hetzelfde tenue aan, de olijke tweeling

Bij de ingang € 1 per persoon betaald en starten maar!Eén groep ging de 13 kilometer (rode pijltjes) lopen en één groepje de 11 kilometer (de groene pijltjes).

Beide groepen zijn samen gestart, Inke en Brigitte wilden aanvankelijk 9 kilometer lopen, maar Jan vond het geen goed idee om 2 dames alleen door dat gebied te laten rennen en bood aan om mee te lopen. Al gauw werd besloten om voor de groene route van 11 kilometer te gaan. Dan hadden we ook wat “bergen” om te belopen.

 Na een paar honderd meter waren we groep 1 al kwijt en hebben we de groene route voortgezet, door de modder, soms geen paden te zien en over boomstammen. 

De eerst berg kwam in zicht, super stijl, en bijna niet op te dribbelen zo steil.

Stukken tussendoor gelopen en dan weer dribbelen, maar op de top aangekomen, een super uitzicht op de bossen om je heen, uitzicht op Outlet Maasmechelen en DSM.

De route was erg afwisselend, door bos, rondom het meer en langs een moeras.

Het meer met zuiver donkerblauw water is prachtig en vooral nu in de herfst met alle mooie kleuren.

Bij het meer aangekomen zagen we een soort koe in het blond en bruin met grote hoorns, om hen niet te storen hebben we rustig gelopen en de beheerder van het terrein kwam met zijn auto voorbij en heeft de “Schotse Hooglanders” aan de kant gedreven.

So far so good, een eindje verderop had een hooglander echter mindere goede zin en op het moment dat Inke langs hem wilde lopen zette hij met zijn horens de aanval in.  Inke kon nog net wegspringen, de rest sprong ook maar achter de bomen weg om nog een aanval te voorkomen. Dat was ff schrikken. We zetten de tocht voort langs het water en daar kwamen we weer dezelfde hooglander tegen die het niet zo leuk vond om ons weer te zien, even gewacht en toen snel langs gesprint.

Daarna de volgende berg op gedribbeld, deze was geasfalteerd,  met eveneens weer een mooi uitzicht. Even foto’s maken.

De andere groep was er nog niet. Dus hebben we buiten het gebied nog een kilometer gerend zodat we 12 kilometer in totaal hadden afgelegd.

Na een paar minuten kwam ook de andere groep aan. Zij hadden veel moeite gehad om de pijltjes te volgen en hebben dus een bepaalde lus twee maal gelopen.

Groep 2 heeft maar liefst vier bergen getrotseerd. Het tempo was daarbij hoog en als Richard niet had opgelet was Lisette bijna vermist geweest.

de schrijfsters