Mijn eerste halve marathon!

Na heel veel trainingskilometers km samen met de loopgroep heb ik het er op gewaagd, je moet toch af en toe (sportieve) doelen stellen in het leven.
Cel had 4 weken voor de wedstrijd een schema voor mij gemaakt waaruit duidelijk bleek dat er nog nog extra’s getraind moest worden. Trouw heb ik het schema gevolgd, zeker de laatste week kon me dat wel bevallen, neem genoeg rust …
Zaterdagochtend 24 maart na een onrustige nacht deed ik de gordijntjes open en zag dat het wit was !!
Dan begint het peinzen, wat neem ik mee en wat doe ik aan. Voor alle zekerheid heb ik bijna m’n hele loop garderobe meegesleept.
We hadden afgesproken in Meers om samen te rijden met Maurice, Peter Tiny en Richard. Helaas was Richard ziek en kon niet mee.
Op weg naar Venlo hebben we nog een collega van Peter op gehaald. We waren erg vroeg in Venlo en we konden gelukkig, (dankzij Peter) vertoeven in het luxe onderkomen van Coenen & Co. Hier hebben we een aantal uren moeten wachten op het startschot en dan slaat de twijfel toe, eet ik nog een banaan, drink ik nog wat, pak ik nog een broodje of toch een energy reep, doe ik de handschoenen wel of niet aan, moet ik nog een keer toiletteren pfff.
Tiny kreeg last van haar darmen en heeft heel wat eurocentjes aan de wc juf weggegeven….
We hebben buiten nog een foto gemaakt in het looptenue van Citaverde en toen bleek al snel dat we een extra laagje aan moesten gaan doen aangezien de kou en de wind zorgde voor een gevoelstemperatuur van -9. Maurice even stoïcijns als altijd trok nog een extra broekje aan en Peter bleef er behoorlijk relaxed onder en ging lopen met 2 windjacks.
Uiteindelijk werd het 14.00 uur en zonder inlopen zijn we naar het startvak gegaan. Het enige moment van de dag waar het warm was tussen al die sportieve lijven en door het extra laagje van de plastic afvalzak!!!
Peter en Maurice stonden natuurlijk op pole position en Tiny en ik (ik weet waar ik thuishoor) iets in het achterveld.
Tiny heb ik nog zo’n 3 km weten bij te houden maar daarna verdween ze in de kleurrijke meute…
Ik heb records gevestigd (erg makkelijk de eerste keer) de 10 km in 55 min, (voor mijn doen erg snel) en de 15 in 1 uur 24, maar toen kwam ik de (ijs)man met de hamer tegen, wind tegen en pijn aan de voetjes zorgden ervoor dat de krachten snel verdwenen. Bij de 18 km dacht in de ‘peacer’ met eindtijd van 2 uur nog bij te kunnen houden maar hun ballonnetjes werden snel kleiner.
Richting de Parade waar ondanks de lage temperaturen nog veel mensen stonden heb ik echt op mijn laatste kracht de finish bereikt (svp download NIET de filmpjes op www.venloop.nl).
Een ervaring, 3 blaren en een medaille rijker mag ik trots en tevreden zijn over deze prestatie. Volgend jaar ga ik vast weer nieuwe doelen stellen maar moet er nu eerlijk gezegd nog niet aan denken…want ja echt het blijft een pokke eind…..

Erik

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *