Hoe we het voor elkaar krijgen vraag ik me wel eens af maar er is wel altijd iets aparts als LG Meers naar Nijmegen gaat voor het jaarlijkse festijn in de Gelderse stad. Is het niet op het sportieve vlak dan wel op de manier hoe er te geraken.
Ook dit jaar werkte de NS geweldig mee om alle lopers in Nijmegen te krijgen, dus niet. Vanuit het zuiden moest men er rekening mee houden dat er bussen reden tussen Roermond en Swalmen. Na flink wat “gegoogle” (neologisme ?) besloten we om 08.00 uur in Meers te vertrekken. Onderweg naar Sittard merkte Paul Smeets, meeliftend bij mij met Mieke en Willem Duckers, dat hij in zijn auto in Meers nog een tas vergeten had. Nabij Intratuin maakten we dus een 180 graden demarrage richting Meers. Het weer zat niet mee en het vermogen van een Panda is ook niet zo groot dat we het zouden halen om gelijk met de rest mee te reizen met de trein. Aldus werd besloten dat we, voor de 2e keer die ochtend Meers uitrijdend, gelijk zouden doorkachelen naar Swalmen om daar aansluiting te vinden bij de rest van de groep.
In Swalmen aangekomen, Willem had al een paar keer geopperd dat zijn “ideale voorbereiding” nu helemaal naar de knoppen was (????), bleek dat we veel vroeger dan de rest waren. We reisden dus gevieren in een bijna hele lege trein door naar Nijmegen. Paul, bijgekomen van de “schrik”, begon ondertussen met een opsomming van voordelen van het vergeten van zijn tas. Hij is een meester in het ombuigen van situaties ! ( haha) In Nijmegen aangekomen, heeeeel vroeg, vergat Mieke ook haar tasje met de Mega-Mindy loopschoenen bijna in de wagon en kon Paul genietend daarvan met een grote smile op zijn gezicht het tasje aan Mieke geven.
Bij Cafe de Muis arriverend bleek dat de eigenaar net geopend had. We waren in principe een half uur te vroeg. Nadat we na een poosje een kopje koffie hadden gedronken kwam de rest van de groep binnen bij de Muis. De groep was echter niet compleet want door een “incident” bij de damestoiletten in Nijmegen liep een gedeelte daar ook weer eens vertraging op. Voor uitleg hieromtrent is het wellicht mogelijk om eens te zoeken op trefwoorden op het Web. Tik b.v. eens in: “Zuinigheid, gebruiksaanwijzing betaalde toiletten” of vraag het gewoon aan de “hindes” uit de loopgroep.
Waar gingen we ook alweer voor ? Och ja, niet alleen om eens goed te kunnen lachen maar ook om te lopen ! Na de gebruikelijke voorbereidingen bij de Muis, dit jaar werden de raarste “preparaten” gebruikt om maar zo goed mogelijk te kunnen presteren. De een smeerde iets op zijn benen een ander iets onder zijn neus.

Het “warm zetten” van de benen was wel een “must” want het regende behoorlijk voor de start. In feite was naar mijn mening de warming-up van 3 kilometer overbodig want het was best koud in de startvakken met die regen. De temperatuur daarentegen was perfect om een goede prestatie neer te zetten. Dit jaar liepen 32.000 mensen mee in Nijmegen! “Un momento dado”, Cruyffiaans voor op een gegeven moment, lopen op het hele parcours lopers want als de eerste loper binnenkomt is de laatste nog niet vertrokken.
Velen liepen ook vandaag weer een geweldige tijd. Natuurlijk ook weer PR’s ( voor de mensen die de eerste keer meeliepen ( grinnik) maar er werden ook tijden neergezet waar menigeen op voorhand had willen tekenen. Persoonlijk had ik vanaf half juli pas 215 kilometertjes in de benen, mijn langste trainingsloop bedroeg 12 km, ik was dus erg benieuwd naar wat er over zou zijn in de laatste kilometers. Geweldig gecoached door Etiënne en Tiny, zij hadden 1.15 uur in gedachten, 12 km/uur dus, heb ik 14 km heerlijk gelopen waarvan de eerste 10 kilometer in 12 km/uur gemiddeld. Na 10 kilometer had ik best nog wat over tot ik de bekende man met de hamer tegenkwam. Hij stond pal achter het rode vod van de laatste kilometer ! PAFFFF….. Een mokerslag…. De laatste kilometer was een lijdensweg…. Uiteindelijk finishte ik in 1.13.04 en liep een blije Marrrrrt te glunderen op de Groesbeekseweg.
Natuurlijk waren weer de sterke verhalen na afloop en werd er weer goed gedronken en nog meer gelachen. Diegene die de 5e keer meeliepen werden in het zonnetje gezet door onze coach. Peter Claessen beweerde trouwens dat onze 6e deelname een halve liter bier waard was, waar was die dan ?
Kortom er was een tevreden, blije, lachende maar ook vermoeide groep mensen uit Meers en omstreken die weer een dag hadden meegemaakt waar nog vaak over gesproken zal worden !

Met sporrrrrtieve grrrrroet,

Marrrrrt

PS Dankzij Paul waren we een 3 kwartier eerder terug in Meers dan de rest … 😉

Voor foto-impressie volg link