Salomon Koning van Spanje Trail

Tijdens vasteloavend te Meers begon het allemaal. Tijdens het hossen en onder het genot van de nodige biertjes kwam vriendin Silvia Pepels tot het geweldige idee me over te halen om deel te nemen aan de trail in Gulpen. “Simoon!”zei ze “da’s echt zo ruig, een beleving die moet je mee maken”. “Joa” hoor ik mezelf nog zeggen en voordat ik het überhaupt besefte was de inschrijving bij onze vriend Patrick Franken geregeld. Ik, de relaxe zelve, liet het op zijn beloop totdat Sil bij me in maart kwam polsen of ik al wat heuvel kilometertjes had gedaan.

Jazeker…. vol overtuiging op de zondag met loopgroep Meers!  “Nei manne,” dat was echt niet voldoende voor de dikke 30 kilometers. Hè wat?  30 kilometer?? Jezus Sil…dan moeten we gaan heuvelen. En daar gingen we loopjes in omgeving Gulpen doen. Tjonge…dat zijn geen heuvels meer. Een zeer prachtige omgeving en wie sjoen os Limburg is.

Enfin na de loopjes met Silvia en onze eigen Jean Houben met hond Chico van loopgroep Meers voelde ik me enigszins voorbereid op de Koning van Spanje. En daar gingen we in een druilerige, regenachtig, zelfs wat frisse zondag in mei naar Gulpen. Wat een festijn aldaar. De sfeer is alles behalve gespannen zoals de wegwedstrijden hier in de omgeving maar erg gemütlich en gezellig. Er wordt wat gegrapt en over de “vot” gelachen.

Na een snelle start van de 11,5 km waren de trailers van 30,6 km 20 minuten later aan de beurt. De Schotse doedelzak meneer begeleidde ons naar de start. En daar gingen we…in de strontregen, kou en wind. O ja en zeer veel pratsj. Na een kilometer of 2 was ik op zoek naar Jean en zijn trainingsmaatje Manon.. die zouden nu toch wel voorbij zijn gekomen? Bedenk U beste lezer / loper: men start met 400 trailers. En een hele meute was me al gepasseerd. Silvia vloog weg bij de start, ik heb nog net kunnen roepen: ”Bestel mich mer un piepke bie de finish“ ( er stond een biertent als drankpost bij de finish!!). Na wat geduldige minuten zag ik allereerst Manon in verte aankomen. Ze maakte een wenkgebaar met een bedrukt gezicht,  waardoor ik kon opmaken dat ik vooral niet moest wachten. Oké..de pas erin…maar ging ik dan echt de resterende kleine 30 km alleen lopen? Kom op, verstand op nul en lopen.

Gelukkig heb je echt niet het gevoel dat je daar alleen loopt. De vele enthousiaste trailers om je heen maken het zeer aangenaam en geen solo evenement. Met enige vermelding dat je in het dialect geen praatje kunt maken, want de meesten die ik heb gesproken waren woonachtig boven de rivieren. Voor hun was het een uitje met een mooi verblijf in ons heuvelachtig Limburg. Ik voelde enigszins trots door mijn lijf stromen.. maar tegelijkertijd voel je ook nog de inspanning die je levert. Door de honderden draaipoortjes, modder, weilanden, waterpassage  tot aan je knieën verder lopend in  soppende schoenen, zigzaggend door de koeienvlaaien die her en der op de weilanden lagen, klauterend over boomstronken oftewel de trail die je aan het doorstaan bent.  Bij drankpost 1 stonden oude bekenden drank te voorzien.  Na een praatje werd ik verzocht door te lopen.  Ik hield de boel een beetje op: ha, ha! Halverwege hadden de nodige trailers om me heen het zwaar en viel er een doodse stilte. Jammer ik was nog wel in voor een praatje. Totdat ik Chef van de organisatie op het parcours tegen kwam. Op zijn mountainbike, en ook met de nodige pratsj op zijn rug, hield Patrick op het parcours toezicht. Een zwaai, lach en een schreeuw moedigde mij, maar ook de medelopers, aan om een stapje harder te lopen. Jawel  the show must go on.En de nodige uurtjes gingen voorbij, echter de kilometertjes leken niet zo voorbij te gaan. Na drankpost 2 te hebben bereikt leek de finish enigszins dichterbij te komen. Even nog de nodige bossen en velden doorlopen en daar was de lange- berg- aanloop naar de finish. Met bloed, zweet en tranen ( dit klinkt als de site www.mud sweat trails .nl) hoorde ik na 3 uur en 16 minuten op de berg meneer de doedelzak. Wat een aangenaam geluid. Rollend de berg af en zo over de finish waar inderdaad Silvia met een “piepke” klaar stond. Proficiat Silvia met je 5e plek en prijs!

Dankjewel Patje voor deze geweldige trail en ervaring. Sil en Jean voor de voorbereiding en training, wellicht dat we volgend jaar meer lopers van loopgroep Meers ons mogen vergezellen.

Cheers Simoon

Leave a Reply

Your email address will not be published. Required fields are marked *