Zondag 06-10-2013
Mijn eerste Passarelloop, gemoedelijk, gezellig. Gewoon geweldig . Een twee en drie en vertrokken. Heerlijk en op zijn Belgisch! Om te beginnen was onze loopgroep goed vertegenwoordigd. Elf volwassenen en zes kinderen. Jan , Etienne, Erik Lukken, Robert met dochter Lisa die super heeft gelopen. Richard, Lizet , Inke, Brigitte, vrouw van Gregor (sorry..weet effe niet de naam…maakte haar debuut . Cel heeft 3km met de jeugd gelopen. Cas, Rien, die warempel zijn oudere broer nog in de sprint voorbij ging en Rick. Collin liep samen met zijn zusje. Natuurlijk glunderden de meesten met hun prestatie waarbij ik opmerk dat Collin de snelste van de jeugdloopgroep was, maar…..bij Rien viel het wel erg op! Hij had zijn oudere broer verslagen.
Mijn eigen ervaring; voor de start vraagt Jan aan mij hoe hard ik wil lopen. Zoals vaak schat ik mezelf te hoog in en begin met Jan en Etienne op 12 per uur. Na ongeveer 4.5 km begon ik het moeilijk te krijgen en besluit ik tegen mijn medelopers te zeggen dat ze kunnen doorlopen. Dit tempo is toch iets te hoog voor mij. Jan geeft aan dat hij bij mij wil blijven lopen en zegt tegen Etienne dat hij zijn eigen tempo kan doorlopen. Echter…na amper een km verder (inmiddels hartslag tegen 180 slagen), heb ik Jan gezegd dat ik even moet inhouden en dat hij toch maar doorloopt. Nadat mijn hartslag weer “normaal” en rond 120 slagen per minuut was heb ik mijn eigen tempo weer opgepakt. De rest van de loop ging lekker en heb ik genoten van elke meter. Uiteindelijk kwam ik in een tijd van 43 min en 16 sec over de finishlijn. Ongeveer 11.5 km per uur gemiddeld. Tevreden kijk ik terug op deze eerste wedstrijd van het seizoen. Een aanrader voor alle leden van onze loopgroep.
Dan de tombola. Als je inschrijft doe je automatisch mee aan de tombola. Ook dit is typisch Belgisch en heerlijk om te zien. Bij de start stond het podium helemaal vol met gesponsorde prijzen. Gewoon teveel om op te noemen maar het varken en de honden vielen mij meteen op. Van onze loopgroep had iedereen prijs. De hoofdprijs was een verhaal op zich. Omdat het winnende inschrijfformulier tot vier keer achter elkaar geen winnaar had opgeleverd, hij of zij was al vertrokken of niet meer aanwezig, kwam uiteindelijk de hoofdprijs binnen onze groep terecht. Rien van Mulken zijn inspanning werd beloond en wederom glunderde hij van oor tot oor!
Zoals al gezegd heb ik genoten van mijn eerste. Tiny!
De rest van de fotos vindt u in het fotoalbum